Pim Breebaart | blog

In 1947 schreef Albert Camus zijn roman De Pest. In de havenstad Oran in Algerije vindt de bewoner van een appartementengebouw, de arts Bernard Rieux, op een dag een dode rat. Hij vertelt het de conciërge die direct zegt: dit kan niet, er zijn hier geen ratten, dus ook geen dode ratten. Iemand moet die dode rat hier hebben neergelegd. De volgende dag vindt de arts drie dode ratten en de conciërge heeft dezelfde reactie. De eerste menselijke reactie is ontkenning dat er iets mis is.  Het is afweer tegen naderend onheil. Snel daarna blijken er in de stad veel meer dode ratten te zijn maar mensen die sterven. Iedere week meer. In het begin reageren de autoriteiten bagatelliserend. De reacties die daarna volgen zijn bekende patronen. Maar Camus geeft hoop. Er is een  groep burgers rond de arts Rieux. In de traditie van het Europees humanisme  en wetenschappelijk onderzoek treedt de arts handelend op. Hij let op de feiten, neemt ze nauwkeurig waar, onderzoekt ze, zorgt voor hygiëne, zorgt voor voorlichting en preventie. Het zijn activiteiten waarmee de verspreiding van de pestbacil wordt bestreden. De mens die onderzoekt, redelijk nadenkt en verstandig reageert bereikt het meeste. Dat is het optimistische mensbeeld dat Camus ons voorhoudt. Ik moest onwillekeurig denken aan de overeenkomsten met een hogeschool. Ook de docenten van de hogescholen willen dat onze studenten gevoed met wetenschappelijke kennis en onderzoeksvaardigheden handelingsbekwaam worden. (more…)

…

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=uZpznrtb3Yk&w=600&rel=0]

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=142VlhkPpqM&w=600&rel=0]

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=A6bvyPDCLi8&w=600&rel=0]

Conference about Massification Higher Education and Widening Participation: The Quality Challenge

Carole Leathwood, Barbara Read, Marijk van der Wende, Baukje Prins, Ron Bormans, Joeri van den Steenhoven and Paul van der Heijden, you have told us a lot about higher education, massification, quality and diversity. My presentation at the end of this conference deals with the same subjects and I will try to find some different points of view. I hope you recognise this as my favourite behaviour! However, can I make a difference with all the intellectual power present in this room when I give some attention to the mainstream of thinking about these topics? This mainstream is not the best breeding ground for massification, diversity and an open learning process. In the end I will make some remarks about the value of higher education. (more…)

Mijn drie kinderen zijn ingenieur. Een paar jaar geleden zeiden zij: “Pim, het werken in de Techniek is aantrekkelijk, maar waarom verdienen studenten Techniek en Wetenschap minder dan studenten Economie? Economen tellen en verplaatsen gestold vertrouwen, als je even niet op let is dat lucht – maar daar is blijkbaar veel mee te verdienen!”. Zij hebben gelijk, het gemiddelde inkomen van veel economen lijkt hoger! Iets hoger. (more…)

Als je vanaf het Hollands Spoor richting De Haagse Hogeschool loopt, loop je door een mediterraan parkje met platanen, dan over de waterzebra die je wakker houdt omdat je je anders lelijk bezeert, dan over een plein met rondingen die aan het plein van Siena doen denken, en vervolgens loop je met iedereen door dezelfde ingang naar ons Atrium. Die prachtige marktplaats, het hart van onze onderwijstempel. Ieder van deze ruimtes heeft zijn eigen identiteit. Ze horen bij elkaar en iedere stap geeft weer een verrassing. De architecten van ons gebouw, Hans van Beek en Leon Thier, zijn kinderen van de moderne tijd. Veel glas, staal, steen en beton. Heel veel bovenlicht. Overal doorkijkjes naar andere delen van het gebouw. Het is een gebouw der ontmoeting. Onderwijs en ontmoeting lijken in dit gebouw synoniem. (more…)

Op donderdag 28 mei 2009 verzorgde ik een workshop over de onderzoeksfunctie in een hogeschool. Ik vertelde mijn verhaal aan de hand van een aantal stellingen. In onderstaande tekst heb ik mijn stellingen uitgeschreven.

In een research university strijden onderwijs en onderzoek om de aandacht van de hoogleraar. Meestal verliest het bacheloronderwijs deze strijd. De waardering voor onderzoek is groot, het verzorgen van onderwijs wordt vaak gevoeld als corvee. De master- en de doctoraatopleidingen hebben zoveel onderzoekselementen in zich dat dit het pedagogisch-didactisch tekort enigszins op lijkt te heffen. (more…)

Vandaag geeft Ellen Sjoer, lector Kennisinfrastructuur voor Wetenschap en Techniek, haar intreerede. Zij onderzoekt hoe wij op een effectieve manier wetenschap en techniek kunnen integreren in onze Pabo-opleiding. Met als doel uiteraard om later als docent in het basisonderwijs de jeugd van 4 – 12 jaar meer affiniteit voor wetenschap en techniek bij te brengen. Een heel mooi en interessant lectoraat, zou ik zeggen. En op de lange duur van grote maatschappelijke en economische betekenis voor Nederland.

Toen ik in 1973 leraar werd in het middelbaar onderwijs ging ik direct cursussen didactiek volgen bij het CPS en APS. (more…)

Bij de opening van dit hogeschooljaar wil ik u enkele gedachten over de docent presenteren. Daarna is het woord aan Frits van Oostrom, hoogleraar aan de Universiteit van Utrecht, die zijn visie zal geven op de docent als charismatisch leider.

Woody Allen zegt in één van zijn films: ‘als je nou niks kan, dan kun je altijd nog docent worden én als je zelfs dát niet kan, dan kun je directeur van een school worden’. Als ik dit aan docenten vertel, dan wordt er altijd gelachen. Omdat we de ondertoon herkennen? Omdat de directeur er nog bekaaider afkomt dan de docent? Of is het de lach van de docent met kiespijn over de degradatie van zijn beroep op de maatschappelijke ladder? (more…)

Het leiden van een onderwijsinstelling brengt afwisselend veel genoegen en veel kopzorgen. Zolang dit maar enigszins in evenwicht is, is het een mooie baan. Ik reken mijn jaarlijkse openingsrede tot mijn genoegens. Ik hoop dat dit voor u als luisteraar ook geldt. Ieder jaar begin ik al tijdig na te denken over het thema, ik fantaseer er op los en lees nog eens bij uit binnenlandse en buitenlandse literatuur. Meestal strepen enige verstandige collega’s uit mijn eerste concept meer dan de helft weer weg, wat u ongetwijfeld zult waarderen. En dan is het een kwestie van boetseren, kop en staart, thema vasthouden, etc.. (more…)

Inleiding over tijd door Pim Breebaart, ter gelegenheid van de intreerede van lector Marli Huijer, Woensdag 26 september 2007

Iowa is een Amerikaanse staat die heel erg boring is, 500 km maisveld, geheel vlak, waardeloze dorpen. Komt een man bij de dokter in New York. De dokter vertelt de uitslag van het onderzoek: de patient heeft nog drie maanden te leven. Vraagt de patient: dokter, geef me een advies hoe ik mijn leven kan rekken!! Zegt de dokter, meneer, ga naar Iowa en uw drie resterende maanden zullen een jaar lijken. (more…)